Mijn Kind Online
Sportclubs weten niet goed wat ze met digitaal pesten aan moeten, blijkt uit onderzoek van Mijn Kind Online. Toch komt het veel voor. Daarom start het kenniscentrum samen met de sportbonden het programma Sportief met Sociale Media. Er is een pakket samengesteld met regels voor het gebruik van sociale media binnen de clubs. Deze zogenoemde toolkit is beschikbaar voor alle sportbonden.

‘Sportclubs zijn zoekende hoe ze met cyberpesten om moeten gaan’, merkt Guido Davio van de hockeybond. Een campagne moet verenigingen helpen om pestgedrag bespreekbaar te maken. ‘Dan weet je wanneer je als bestuur moet zeggen: dit gaat over alle grenzen heen, hier moet je een tuchtzaak van maken en overgaan tot schorsing.’

Het gaat volgens Davio echter vooral om het gesprek dat een sportvereniging met haar leden voert. ‘Je moet kinderen bewust maken van de impact van pesten. Je ziet dat cyberpesten vaak vluchtig gebeurt, in een opwelling, terwijl ze niet beseffen wat de consequenties zijn.’

Buiten de hekken
Niet alleen de 14-jarige Ties is de dupe van cyberpesters. Eén op de vijf jongeren wordt gepest via sociale media, concludeert sociaal wetenschapper Paul Baar van de universiteit Utrecht. Volgens hem komt cyberpesten net zoveel op en rond het sportveld voor als op school.

Het overkwam ook een 15-jarig meisje dat gek is op hockey. Een aantal van haar teamgenoten beviel dat enthousiasme niet. Zij bedreigden haar via Snapchat, waar de berichten slechts tijdelijk zichtbaar blijven zodat ‘bewijs’ verdwijnt: ‘Niemand wil jou in het team. Als je naar de training komt, maken we je af.’

‘Het gaat achter de rug van de trainer om’, legt Baar uit. Hij deed in 2012 onderzoek naar pesten op de sportclub. Volgens Baar wordt er op de verenigingen nog weinig over gesproken. ‘Digitaal pesten gebeurt ook nog eens buiten de hekken van de sportvereniging. En het is een groepsproces; je hebt niet alleen dader en slachtoffer, maar ook meelopers en verdedigers.’

Intimidatie
Het gaat bij digitaal pesten niet alleen om scheldpartijen of bedreigingen van teamgenoten. Ook scheidsrechters krijgen het via Twitter, WhatsApp, Facebook of Snapchat zwaar te verduren. Soms gaat het om (seksuele) intimidatie of het verspreiden van intieme foto’s of filmpjes. Cyberpesten gaat vaak verder dan ‘gewoon’ pesten, omdat de anonimiteit van het internet de grenzen verlegt, stelt Remco Pijpers van het kenniscentrum.

Marij van Tienen van Veilig Sport Klimaat merkte al langere tijd dat sportbesturen met digitale pesterijen in de maag zitten. ‘Ik hoor regelmatig dat teams elkaar online zwartmaken of dat een speelster wordt genegeerd op Facebook door de andere meiden. Besturen maken zich daar zorgen over. Het is onsportief en vervelend, maar ze weten niet goed wat ze ertegen kunnen doen. Ze hebben wel een pestprotocol, maar daar staat niets in over sociale media.’

Van Tienen, werkzaam bij de hockeybond, is blij dat deze vorm van pesten aandacht krijgt. ‘Nu kunnen alle sportbonden er echt mee aan de slag.’